نابرابری در دسترسی به خدمات درمانی میان افراد دارای معلولیت
نتایج مطالعه دکتر سلطانی و همکاران نشان داد که دسترسی افراد دارای معلولیت به خدمات درمانی در ایران با چالش‌های جدی مواجه است و نوع بیمه درمانی نقش مهمی در ایجاد نابرابری در این دسترسی ایفا می‌کند.
این تحقیق که بر روی ۷۶۶ فرد بزرگسال دارای معلولیت انجام شده، نشان داد که افراد دارای بیمه نیروهای مسلح شانس بیشتری برای مراجعه به پزشک دارند (حدود چهار برابر بیشتر نسبت به سایر گروه‌ها)، در حالی که افراد بدون بیمه یا با بیمه‌های دیگر ، با موانع جدی تری مواجه هستند.
علاوه بر نوع بیمه، شدت معلولیت نیز یکی از عوامل مؤثر بر دسترسی به خدمات درمانی بوده است.
افراد دارای معلولیت شدید، مراجعه بیشتری به پزشک دارند، اما افراد با وضعیت اقتصادی پایین‌تر، شانس کمتری برای مراجعه به پزشک داشتند.
این یافته‌ها نشان‌دهنده تأثیر مستقیم پوشش بیمه‌ای بر نابرابری در دسترسی به خدمات درمانی هستند و بر ضرورت اصلاح سیستم بیمه درمانی برای کاهش این شکاف تأکید می‌کند.
این مطالعه پیشنهاد می‌کند که پوشش بیمه‌ای جامع‌تر و عادلانه‌تر برای افراد دارای معلولیت، به ویژه در مناطق کم برخوردار و برای صندوق های بیمه‌ای با پوشش ضعیف‌تر، در دستور کار سیاست‌گذاران قرار گیرد.
همچنین این مطالعه بر اهمیت ایجاد سیاست‌های حمایتی تأکید کرده و نشان داده است که تنها با اجرای اصلاحات بنیادین در ساختار بیمه‌ای می‌توان نابرابری‌های موجود در دسترسی به خدمات درمانی را کاهش داد.
جزئیات بیشتر این مطالعه عبارت است از؛
۱. افراد دارای بیمه‌های نیروهای مسلح ۴ برابر شانس بیشتری برای مراجعه به پزشک دارند.
۲. افراد با معلولیت شدید نسبت به افراد با معلولیت خفیف‌تر، ۲.۵ برابر احتمال بیشتری برای دسترسی به خدمات درمانی دارند. ۳. در گروه های درآمدی پایین تر احتمال مراجعه به پزشک تا ۵۰ درصد کاهش یافته است.
۴. ۷۶۶ نفر از افراد بزرگسال دارای معلولیت در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
۵. افراد بدون بیمه یا دارای بیمه‌های با پوشش محدود (مانند بیمه سایر اقشار)، نسبت به سایر گروه های بیمه ای، ۳۵ درصد کمتر به خدمات درمانی دسترسی دارند.