قابل توجه مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران
حضرت علی(ع) خطاب به مالک اشتر حاکم مصر؛ آن‌گاه در خصوص طبقه گرفتار و محروم جامعه، كه همه درها به روی آنها بسته است به تو هشدار می‌دهم؛ اين طبقه عبارتند از: فقيران، نيازمندان، افراد زمين‌گير، خاطر پريشان‌ها و دردمندان. همانا گروهی از این طبقه، خویشتن‌دارى کرده، اما گروه ديگر به گدایى اقدام كرده‌اند. پس به خاطر خدا پاسدار حقّى باش که خداوند براى این طبقه معیّن فرموده است: بخشى از بیت‌المال، و بخشى از غلّهها و زمینهاى غنیمتى اسلام را در هر شهرى به اين طبقه اختصاص ده. زیرا تفاوتی بين خودی و غيرخودی نيست و دورترین مسلمانان همانند نزدیکترین آنان سهمى مساوى از بيت‌المال دريافت می‌كنند.
مبادا سر مستى حکومت تو را از رسیدگى به آنان باز دارد؛ بلکه همواره در فكر مشكلات آنان باش و به آنان اخم مكن. به ویژه کسانى كه از چشم‌ها دوراند و در منظر و مرئی نيستند، اولويت داشته و بيشتر سزاوار رسيدگي می‌باشند، چون دیگران آنان را کوچک میشمارند و کمتر به تو دسترسى دارند.
براى این گروه، افرادی مطمئن، خدا ترس و فروتن را انتخاب كن تا درباره آنان تحقيق و مسائل را به تو گزارش کنند. نيز پيوسته از آنان دلجويی كن چون مسئوليتی سنگين بر دوش زمامداران است.
پس بخشی از وقت خود را به كسانی اختصاص ده كه به تو نياز دارند، و شخصاً به امور آنان رسيدگی كن، و در مجلس عمومی با آنان بنشين. سربازان و یاران و نگهبانان خود را از سر راهشان دور کن تا بدون اضطراب با تو سخن بگويند. من از رسول خدا(ص) بارها شنيدم كه می‌فرمود؛ «ملتی كه حقوق ناتوانان را از زورمندان، بدون ترس و لرز نتواند بازستاند، رستگار نخواهد شد». پس درشتى و سخنان ناهموار آنان را تحمل كن. البته اگر اموری را نتوانستی مهيا كنی با مهربانی، معذرت خواهی كن. (نهج‌البلاغه، عهدنامه مالک اشتر، فراز هفتم)
ده‌ها سال بی‌عدالتی. ۲۰ سال بی‌قانونی. سال‌ها بی‌توجهی به مکاتبات، درخواست‌ها، انتقادات و اعتراضات و سرانجام پس از شش سال عدم اجرای قانون حمایت از حقوق معلولان، دردمندترین، مظلوم‌ترین و مستضعف‌ترین قشر جامعه -که حضرت علی(ع) چنان تکریم‌شان کرده-
