تناسب انتخاب مدیران و اعمال مدیریت ها با اهداف کلان اموزش و پرورش

اجازه می خواهم که امروز به تناسب شرایط سیاسی که در آن بسر می بریم و تا حدود زیادی علت تامه و مقصر اصلی بروز پدیده های میدانی که منجر به بروز بحران می شود در شعاع هیاهو و جو غالب مستور می ماند کمی به وانمایی علت اصلی بروز پدیده بد حجابی و روش های غلط مبارزه با آن بپردازیم همانگونه که می دانیم تظاهرات علنی رفتاری مخصوصا از نوع نامتعارف آن ریشه فرهنگی و تربیتی دارد و مهمترین خاستگاه این پدیده می باید در مدرسه دنبال شود زیرا که در یکی از آیتم ها و یا اهداف مورد نظر در تربیت انسان متخلق به اخلاق الله که بر ذمه آموزش و پرورش نهاده شده است آمده

1- ایجاد زمینه ی لازم برای خودشناسی ، خداشناسی و تقویت ایمان و اعتقاد به مبانی اسلامی .

حال اگر از هریک از مولفه های مورد اشاره در این هدف بصورت مصداقی توجه و تمرکز کنیم و با تاسف جای خالی آنها را در نزد همه تجربه کنیم به این نتیجه می رسیم که اگر امروز در نزد تک تک ما موارد مورد اشاره کمترین عینیت را می یابند و از این محل تظاهراتی در عمل ما ظاهر می شود که حتی تحملشان در نزد خودمان مشکل می شود بدان خاطر است که یا آموزش و پرورش نتوانسته و نخواسته در شیوه های مورد اعمال برای تربیت در قالب هدف جدیت بخرج دهد و ماها را مطابق با موازین تربیت کند و یا آموزش و پرورش خواسته و امکانات مادی و معنوی تحقق هدف را فراهم آورده اما با دخالت دست هایی در انتخاب و انتصاب مدیران عملا کسانی سکاندار برنامه ریزی و اجرای آنها  شده اند که یا درک درستی از اهداف نداشته اند ویا امر مشتبه شده ای را بجای اهداف نشانده و جهت پرداخت دین به آنانی که امکان و اسباب بقدرت رسیدنشان را مهیا ساخته اند سلیقه خود و منفعت ولی نعمتان خود را بر اهداف ترجیح داده اند اجازه بدهید بصورت مصداقی موردی را خدمت همه دوستان بیان بدارم در استان زنجان با دخالت نماینده مجلس یکی از شهرستان ها مدیرکل تغییر و با تغییر آن مدیران شهرستانی نیز اسیر تیر غیب شده و تغییر پیدا کردند و عملا شرایط یکدست شد یعنی نماینده ،مدیر کل و مدیران شهرستانی از یک جناح انتخاب شدند و این یک دستی این امید را فراهم آورد که شاید اهداف با سرعت بیشتری دنبال و محقق شود اما زهی خیال باطل که نه تنها اینگونه نشد بلکه با سرایت بیماری تغییر و حذف به بدنه سازمان در شهرستان ها عملا کار سلیقه ای و مدیریت سیاسی شد تا جایی که همه مدیران با تجربه به لطایف الحیل کنار زده شدند و کسانی روی کار آمدند که هیچ تناسبی با وظایف محوله و اهداف سازمانی نداشتند که اگر می داشتند ابتدا باید خود با گذراندن مراحل خودشناسی ، خداشناسی و تقویت ایمان و اعتقاد به مبانی اسلامی از پذیرش پست هایی که توان بجا آوردن و ظایف تعریف شده برای آنها را ندارند خود داری می کردند تا کسانی در سر کار بمانند و یا بیایند که بتوانند  با فراهم آوردن فضای مناسب برای بازخوانی مراحل و روش هایی که می شود از طریق آنها به خودشناسی ، خداشناسی و تقویت ایمان و اعتقاد به مبانی اسلامی رسید مدارس را  معطر به فضای فهم این مولفه ها بنمایند حال سئوال این است که باتسری به کل کشورو تغییرات گسترده درحوزه، ریاست و عناصر ستادی آموزش وپرورش و مدیران انتصابی مدارس کشور با همه دخالت هایی که برای  بالا نشینی آنها بکار رفته است کدام آمادگی را برای تحقق هدف خود شناسی ، خداشناسی و تقویت ایمان و اعتقاد به مبانی اسلامی کسب کرده اند ؟تا بکار گیرند که درهیاهوی بی حجابی و بدحجابی وشل حجابی در نهایت تهدید وارعاب و بگیر و ببندامروزی گره گشای این فقره ی ناهنجار باشد. ناتوانی این قسم از مدیران ،مسیر پلشتی این راهِ ناهموار را، هموار می کند.خواهید گفت حرف به گزافه است .نحن ابناء الدلیل ما فرزندان دلیل ومنطقیم، انتخاب وزیری از بطن آموزش وپرورش که سلسله مراتب اداری را طی کرده باشد اعصای دست دیگران نباشدکلک ومداد را قدر بداند می تواند مزبان خوبی برای این نهادفراگیر موثر کشوری باشد به روایت آن نکته سنجی: حال همه‌ی ما خوب است ملالی نيست جز گم شدنِ گاه به گاهِ خيالی دور، که مردم به آن شادمانیِ بی‌سبب می‌گويند با اين همه عمری اگر باقی بود طوری از کنارِ زندگی می‌گذرم که نه زانویِ آهویِ بی‌جفت بلرزد و نه اين دلِ ناماندگارِ بی‌درمان!

حسین صالحی ابهر