دیدار نوروزی از خانه ی سالمندان مهر شهر هیدج و شادباش گویی به مادران بهشتی

با فرارسیدن ایام عید نوروز و نو شدن سال ، حال و هوای مردم نیز در جای جای استان زنجان و بویژه شهرستان ابهر دستخوش تغییر شده و از کوچه ها و خیابان ها گرفته تا مراکز خرید و بازارها ، جملگی رنگ و بوی عید به خود می گیرند و  هر فردی در حد توان و بضاعتی که دارد تلاش می کند تا استقبال ویژه ای از فصل بهار داشته باشد. اما در این بین هستند مادرانی که در مرکز نگهداری از سالمندان « مهر » شهر هیدج چشم انتظار فرزندان خود هستند و تغییر فصل، تغییری در کام  اغلب آنها ایجاد نمی کند. مادرانی که سال ها برای فرزندان خود رنج ها و مشقت های فراوانی را تحمل نموده اند ، اما این روزها و به دلایل مختلف ، در این مرکز نگهداری می شوند و تنها خواسته ای که دارند ، شادمانی در کنار خانواده و دیدار با فرزندانی است که سال ها زحمت آنها را کشیده اند. و اما ، با درک این موضوع که مهم ترین پیام نوروز ، صله رحم و احترام به بزرگترها است با دعوت دوست بزرگوارم جناب حامد رازقی و دوستان بزرگمنش و اخلاق مدار ایشان همچون آقای سید عارف حسینی ( هنرمند مطرح منطقه )  و خانم کلانتری ( از مدیران موسسه امید آوران خرمدره ) و دیگر دوستانشان که همگی از هنرمندان شهرهای ابهر و خرم دره بودند ، به رسم ادب و ادای احترام ، همزمان با پنجمین روز از عید نوروز ۱۴۰۲ ، ساعت سه عصر روز شنبه با حضور ویژه هنرمندان شهرستان خرم دره ، رحمت و شربت  ، به دیدار نوروزی اهالی پر مهر خانه سالمندان « مهر » شهر هیدج رفتیم. براستی نیز ، دیدار بزرگترها و سالمندان رسم زیبایی است که می توان گفت نوروز ماندگاری و جاودانگی خود را از برکت همین آیین دیدار و تکریم گرفته است. همراهان اخلاق مدار و با نجابت حامد رازقی نیز با هدف پاسداشت این آیین کهن مراسم دید و بازدید نوروزی در خانه سالمندان سرای نرگس هیدج را در برنامه های فرهنگی دوره ای خویش گنجانیده اند و امروز فرصتی شد تا این حقیر نیز در حضور هنرمندان مردمی منطقه در این خانه ی سالمندان ، یک روز پراحساس و به یاد ماندنی را برای ساکنان این خانه رقم بزنیم . متأسفانه دنیاى مادى امروز، کمک‌ رسانى به سالمندان و مراکز نگهداری از این ذخایر انسانی را تحت برنامه‌هاى محدود، در اختیار دولت‌ها قرار داده و افراد و شهروندان ، کمتر مسئولیتى براى خود در زمینه ی کمک به این مراکز و شاد نمودن دل سالمندان فراموش شده ی حاضر در این مراکز نگهداری از سالمند قائلند ، در حالى که در اسلام چنین نیست و ما شاهد هستیم که در بخشی از توصیه‌ های امیرالمؤمنین(ع)‌ خطاب به جناب کمیل، آن حضرت برخی از اثرات معنوی شاد کردن دل مردم را اینگونه بیان می‌فرماید: «سوگند به خدایى که تمام صداها را مى‌شنود، هر کس دلى را شاد کند، خداوند از آن شادى لطفى براى او قرار دهد که به هنگام مصیبت چون آب زلالى بر او باریدن گرفته و تلخى مصیبت را بزداید چنان که شتر غریبه را از چراگاه دور کنند؛ ” فَوَالَّذِی وَسِعَ سَمْعُهُ الْأَصْوَاتَ، مَا مِنْ أَحَدٍ أَوْدَعَ قَلْباً سُرُوراً إِلَّا وَ خَلَقَ اللَّهُ لَهُ مِنْ ذَلِکَ السُّرُورِ لُطْفاً، فَإِذَا نَزَلَتْ بِهِ نَائِبَةٌ جَرَى إِلَیْهَا کَالْمَاءِ فِی انْحِدَارِهِ حَتَّى یَطْرُدَهَا عَنْهُ، کَمَا تُطْرَدُ غَرِیبَةُ الْإِبِلِ. ” فلذا به عنوان یکی از خادمین مکتب علوی در بنیاد بین المللی غدیر ، از تمامی هنرمندانی که فرصت حضور در این دیدار پربرکت را داشتند و با هنرنمایی خویش ، برای ساعاتی ، گل لبخند و شادمانی را بر لب های این مادران سالمند نشاندند تقدیر و تشکر می نمایم و خیرین و نیکوکاران منطقه را به این مهم رهنمون می نمایم که در آستانه ی آغاز فصول گرم سال هستیم و پنجره های این مرکز ، فاقد پرده هست و آفتاب سوزان بهاری و تابستانی ، این مادران را در اتاق هایشان مورد نوازشی تند قرار می دهند . تامین پارچه های گلدار و نچندان گران برای حدودا ۲۲ اتاق موجود در مجموعه ، هزینه ای در بر ندارد و کم نیستند خانم های خیاطی که دوخت پرده از این پارچه های اهدایی را ، افتخاری برای خود و ذکاتی برای جوانی و تندرستی خویش بدانند ! فقط کافیست در نظر داشته باشیم که رییس مکتب جعفری ، امام صادق علیهم السلام ، سالمندان و پیران هر قومی را پیامبران آن قوم تلقی نموده اند و لذا ، در راستای تکریم پیامبران  و مادران جامعه ی خویش ، یک یا علی بگوییم و فراموش نکنیم که امروز اگر بزرگ شده ایم به برکت کسانی هست که در این آشوب روزگار ، سپر جوانیمان شدند و رنجهایمان را به دوش کشیدند . کسانیکه امروز صورتشان پر از چین و چروک شده و ما با احترام به کهن سالان ، در حقیقت به فردای خود احترام می‌گذاریم …