آشنایی با اختلال اضطراب جدایی
اختلال اضطراب جدایی (SAD) به عنوان نگرانی و ترس بیش از حد در مورد جدا بودن از اعضای خانواده یا افرادی که کودک بیشتر به آنها دلبسته است، تعریف می‌شود.
کودکان معمولا در سن سه تا ده سالگی با اختلال اضطراب جدایی از والدین روبرو هستند.
در این سن کودک هنگام جدایی از پدر مادر خود به شدت احساس ناراحتی می کند که این احساس با گریه و جدا نشدن از والدین همراه است.
در بیشتر مواقع با گذر زمان و بزرگ شدن کودک این ترس کم شده و کودک مستقل تر می شود.
اما در بعضی کودکان با گذر زمان چیزی عوض نشده و کودک همچنان بسیار وابسته است. حتی برای رفتن به مدرسه هم کودک حاظر نمی باشد که از والدین خود جدا شود.
اگر این وابستگی به حدی باشد که مانع کودک از انجام کار های او مانند مدرسه رفتن شود این مشکل کمی جدی تر است و با اختلال اضطراب کودکان همراه هستیم.
علائم اختلال اضطراب جدایی در کودکان
علائم اختلال اضطراب جدایی در کودکان هنگامی ایجاد می‌شود که کودک از والد یا فردی که به او وابسته است، جدا می‌شود. از علائم شایع این اختلال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: چسبیدن به والد،گریه شدید،امتناع از انجام کارهایی که در آن کودک باید از والد خود جدا شود،علائم جسمی مانند سردرد تهوع و یا استفراغ ،خشم و خوی احساسی خشن ،امتناع از مدرسه رفتن ،عدم تعامل سالم با سایر کودکان ،خودداری از خوابیدن به تنهایی ،کابوس‌های شبانه ،مشکلات تحصیلی و عملکرد ضعیف در مدرسه عوامل زمینه ساز اختلال اضطراب جدایی حوادث یا وقایعی در زندگی که به جدایی منجر شده باشد؛ از این وقایع می‌توان به بیماری یا مرگ یکی از عزیزان، از دست دادن حیوان خانگی محبوب، طلاق والدین یا نقل مکان و یا رفتن به مدرسه اشاره کرد.
تجربه وقایع ناخوشایند در دوران کودکی، سابقه خانوادگی ابتلا به اختلال اضطراب جدایی عوامل محیطی مانند اتفاقات ناگواری که به جدایی از یکی از عزیزان منجر شده باشد. اضطراب جدایی در بزرگسالان در بزرگسالان به معنی احساس ترس و اضطراب شدید شخص پس از دوری یا جدایی از افرادی است که به آنها وابستگی دارد و یا احساس اضطراب از وقوع اتفاقی ناگوار برای اشخاص نزدیک پس از جدایی و دوری است.
داشتن احساس نگرانی و اضطراب در هنگام دوری از عزیزان طبیعی است، اما افراد مبتلا به این اختلال دچار ترس و نگرانی شدید و حتی گاهی حملات ترس می‌شوند.
در برخی موارد شدید، فرد ممکن است علائم جسمی مانند سردرد را نیز تجربه کند. راهکارها و درمان دارو درمانی اختلال اضطراب جدایی هیچ داروی اختصاصی برای درمان اختلال اضطراب جدایی وجود ندارد.
در صورت بی‌اثر بودن سایر روش‌های درمانی در کودکان یا در بزرگسالان مبتلا به این بیماری، از داروهای ضد افسردگی استفاده می‌شود. تجویز داروهای ضد افسردگی در کودکان تصمیمی است که باید توسط والدین یا سرپرست کودک و پزشک به دقت مورد توجه قرار گیرد.
کودکان باید از نظر عوارض جانبی ناشی از مصرف این داروها از نزدیک کنترل شوند.
روان درمانی اختلال اضطراب جدایی رفتار درمانی شناختی، بهترین روش درمانی برای این نوع اختلال است.
در طی این دوره راه‌های مقابله با اضطراب به فرد آموزش داده می‌شود و به افراد کمک می‌کنند از زاویه‌ای دیگر به مسائل نگاه کنند و در برابر اتفاقات اطراف خود عکس‌العمل‌های متفاوتی نشان دهند.
در کنار این روش، راه‌های فراوان دیگری برای درمان آن نیز وجود دارد که می‌توان در صورت نیاز از آنها استفاده کرد.
ممکن است چندین روش درمانی و مشاوره برای شخص امتحان شود تا بهترین روش درمانی مشخص شود. از سایر روش‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
گروه درمانیخانواده درمانیرفتار درمانی دیالیتیکی
اخبار مرتبط
- ترویج فرهنگ قرآنی، اولویت اساسی در مجموعه انتظامی است
- راه اندازی سامانه «ثبت ادعا» تحولی در شفافیت و دسترسی به عدالت
- بنیاد مسکن یک نهاد مردمی و انقلابی در مسیر عدالت محوری است
- غیبت فرماندار زنجان در نخستین جلسه ستاد مناسب سازی؛ جلساتی برای رفع تکلیف یا گامی واقعی به سوی حقوق معلولان؟
- دیدار مدیرکل دفتر مسکن و تسهیلات رفاهی و گلزارهای بنیاد شهید و امور ایثارگران با امام جمعه زنجان