جلیل نصیری مقدم
آنچه در معدن انگوران رخ داد، نه یک خطای ساده که نشانه ای روشن از نادیده گرفتن شأن رسانه ها بود

بی حرمتی به خبرنگاران در معدن انگوران: از بیتدبیری سازمان یافته
به گزارش خبرنگار امید روشندلان، در یکی از مهمترین بازدیدهای رسانهای از معدن انگوران، آنچه بیش از هر چیز جلب توجه کرد، نه عملکرد صنعتی و معدنی، بلکه نحوه برخورد تاسفبار با خبرنگاران بود.
نمایندگان رسانه ها که با صرف زمان، انرژی و طی مسیری سخت خود را به محل رسانده بودند، پس از تأخیرهای طولانی و با داد و فریاد، بالاخره وارد جلسه شدند، اما نهتنها از مشارکت معنادار در نشست رسمی بازماندند، بلکه با برخوردی تاسف بار پشت درهای بسته رها شدند.
گویی صدای رسانه باید پشت در بماند، نه در متن رویداد.
باورکردنی نیست که در قرن بیست و یکم و با وجود تأکیدات مکرر بر نقش رسانه در شفافسازی، اطلاع رسانی و حمایت از حقوق عمومی، خبرنگاران با بستهای سرد از غذای بیکیفیت در ظرفی یک بار مصرف بدرقه شوند.
آن هم در حالی که مدیران و مسئولان در سالن های مجهز مشغول صرف ناهار در فضایی محترمانه بودند.
آنچه در معدن انگوران رخ داد، نه یک خطای ساده، که نشانه ای روشن از نگاه ابزاری و تحقیرآمیز برخی مدیران به رسانه بود. مدیرانی که نمیتوانند ابتدایی ترین اصول مهمان نوازی را رعایت کنند، چگونه مدعی اداره بزرگترین معادن کشور هستند؟
اگر در برنامهریزی یک بازدید خبری اینچنین دچار سردرگمی و بینظمیاند، از چه ظرفیت مدیریتی برای اداره امور پیچیده معدنی سخن میگویند؟
بیتفاوتی وزیر صنعت، نمایندگان مجلس و مدیران ارشد حاضر در جلسه نیز جای پرسش دارد.
تنها دکتر محمدی، نماینده مردم زنجان و طارم ، با این برخورد تاسفبار با خبرنگاران شدیداً معترض شده و از مسئولان استانی و کشوری خواسته است در قبال این بینظمی پاسخگو باشند.
آیا بی تفاوتی دیگر مسئولان در برابر این تبعیض و بیاحترامی، نوعی تأیید ضمنی بر رفتار غیرحرفهای برگزارکنندگان نیست؟ اکنون چند پرسش مهم پیش روی مسئولان باقی میماند.
آیا خبرنگار که نقش دیدهبان جامعه را بر عهده دارد، باید با تأخیر و مشقت وارد جلسه شود و سپس پشت درهای بسته معطل بماند؟
اگر با خبرنگار چنین رفتاری میشود، فردا چه بر سر کارگر معترض یا معدنکار نادیده گرفته شده خواهد آمد؟
چرا رسانهای که همواره حامی توسعه و بازتاب دهنده مشکلات صنعت بوده، باید در چنین موقعیتی تحقیر شود؟
تجربه تلخ بازدید معدن انگوران، زنگ خطری جدی برای نحوه مواجهه با رسانههاست.
انتظار میرود وزارت صنعت، سازمان توسعه معادن و مسئولان استانی نه تنها توضیحی روشن ارائه دهند، بلکه با بازنگری در رویکرد ارتباطی خود، به رسانهها احترام واقعی بگذارند؛ نه احترام تشریفاتی و شعاری.
اخبار مرتبط
- ترویج فرهنگ قرآنی، اولویت اساسی در مجموعه انتظامی است
- راه اندازی سامانه «ثبت ادعا» تحولی در شفافیت و دسترسی به عدالت
- بنیاد مسکن یک نهاد مردمی و انقلابی در مسیر عدالت محوری است
- غیبت فرماندار زنجان در نخستین جلسه ستاد مناسب سازی؛ جلساتی برای رفع تکلیف یا گامی واقعی به سوی حقوق معلولان؟
- دیدار مدیرکل دفتر مسکن و تسهیلات رفاهی و گلزارهای بنیاد شهید و امور ایثارگران با امام جمعه زنجان