آلزایمر بیماری بدون درمان
بیماری آلزایمر: (Alzheimer’s disease) آلزایمر شایع ترین شکل زوال عقلی است. آلزایمر یک بیماری مزمن تخریب کننده سلول های عصبی می باشد. این بیماری مغزی، شروعی آرام دارد ولی پیش رونده می باشد. رایج ترین علامت اولیه آن فراموش کردن اتفاقات تازه یا به سختی به یادآوردن آن ها است.
این بیماری علاج ناپذیر ، تحلیل برنده و مرگ آور است. غالبا در افراد بالای ۶۵ سال بروز می کند ، هر چند آلزایمر زود هنگام با شیوع کمتر می تواند بسیار زودتر از این سن رخ دهد. در سال ۲۰۰۶ میلادی ، ۲۶ میلیون نفر در جهان به این بیماری مبتلا بودند و پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۵۰ میلادی از هر ۸۵ نفر یک نفر مبتلا به آلزایمر وجود داشته باشد.
بیماری آلزایمر یک بیماری پیش رونده ، تحلیل برنده ی مغز بوده که باعث مختل شدن شدید فکر و حافظه می شود.
علائم این بیماری با از دست دادن قدرت حفظ اطلاعات بخصوص حافظه موقت در دوران پیری آغاز شده و به تدریج با از دست دادن قدرت تشخیص زمان، افسردگی، از دست دادن قدرت تکلم، گوشه‌گیری و سرانجام مرگ به پایان می‌رسد.
مرگ پس از پنج تا ده سال از بروز علائم اتفاق می‌افتد؛ اما بیماری حدود بیست سال قبل از ظهور علائم آغاز شده‌است. تاریخچه: در سال ۱۹۰۱ روان‌شناس و عصب‌شناس آلمانی آلویز آلزهایمر اولین مورد این بیماری را کشف و در مورد آن مطالبی نوشت، که بعدها به بیماری آلزایمر معروف شد.
بیمار یک زن ۵۰ ساله بود به اسم «آگوست دتر». آلویز آلزهایمر این زن را از زمان بستری شدنش در آسایشگاهی در شهر فرانکفورت تا زمان مرگ او در سال ۱۹۰۶ همراهی کرد.
توصیه‌هایی برای اطرافیان بیمار اولین حمایت و کمک خانواده و اطرافیان بیمار آلزایمر درک شرایط و علائم بیماری است. تغییر در مهارت‌های رفتار ناشی از آلزایمر را بپذیرید. با پیشترفت بیماری ممکن از صحبت کردن و استفاده از کلمات مناسب برای افراد مبتلا به بیماری سخت شود، ممکن است بیمار کلمات را فراموش کند و مکث زیادی در بین صحبت‌هایش باشد. در این شرایط هنگام صبحت با فرد، صبور باشید.تماس چشمی داشته باشید. به بیمار نشان دهید به او توجه دارید و امکان تمرکز کردن برای درک مسیر گفت و گو را فراهم کنید.به زبان بدن فرد توجه کنید، اشاره‌ها او را درک کنید. به احساسات توجه نشان دهید.برای جلوگیری از تاثیر آلزایمر در توانایی حرف زدن بیمار، مدام با فرد گفت‌وگو کنید.بامزه باشید و استرس را از گفت و گو دور کنید.انتظار تغییر خلق و خو و رفتار بیمار را داشته باشید.سعی کنید محیط امن و بدون استرسی ایجاد کنید.کارهای روزانه فرد را ساده کنید، سعی کنید محیط آشنا و راحت باشد تا بیمار در انجام کارهای روزمزه خود به مشکل نخورد.به بیمار کنید روتین روزانه ساده‌ای داشته باشد.زندگی فرد را تحت کنترل نگیرید، طوری که بیمار احساس کند از کار افتاده است و دیگر نمی‌تواند به خود اعتماد کند. حمایت و مراقبت خود را نشان دهید.
آیا آلزایمر قابل پیشگیری است؟ در حال حاضر با توجه به ناشناخته بودن عامل به وجود آورنده بیماری آلزایمر، راه پیشگیری دقیقی وجود ندارد. اما بسیاری از راه هایی را برای کاهش ریسک ابتلا بیان نموده اند که شامل موارد زیر می باشد. استرس خود را کم کنید و خواب کافی داشته باشید. به خواب خود و کیفیت آن اهمیت دهید. روش های کنترل استرس را یاد بگیرید.از دخانیات دوری کنید: چنانچه سیگار و… می کشید، هرچه سریعتر درصدد کنار گذاشتن آن باشید. بیماری‌های زمینه ای خود را زیر نظر دکتر کنترل کنید؛ در صورت داشتن بیماری های زمینه ای نظیر فشارخون، دیابت، مشکلات قلبی و چربی خون بالا، در پی درمان آن ها بوده و اصول مربوط به آن ها را جهت کنترل، رعایت کنید.
رژیم غذایی سالم داشته باشد؛ غذاهای تازه، روغن های سالم (روغن زیتون، روغن کنجد و…)، غذاهای دارای چربی اشباع شده کم مصرف کنید. هم چنین مصرف ویتامین E و امگا ۳ نیز مفید می باشد. توصیه‌های درمان آلزایمر در طب سنتی را نیز می‌توانید دنبال کنید و در برنامه غذایی خود از آن بهره ببرید.زندگی اجتماعی فعال داشته باشید؛ معاشرت کنید، با دیگران ارتباط بگیرید، با کسانی که دوست دارید و لحظات خوشی با آن ها می گذرانید رفت و آمد کنید.ورزش را در برنامه روزانه خود بگنجانید. حتما هر روز ورزش (هر ورزشی که دوست دارید) و پیاده روی انجام دهید.تمرینات مغزی مناسب آلزایمر؛ همان طور که بدن شما نیاز به ورزش دارد، مغز و ذهن شما نیز نیاز به ورزش دارد. سعی کنید بازی های فکری انجام دهید، سعی کنید مدام در حال یادگیری چیزهای جدید باشید، تمرین حفظ کردن انجام دهید. هم چنین کارهایی نظیر خواندن، رقصیدن، بازی هایی نظیر شطرنج، تخته نرد و…، خلق اثر هنری، نواختن موسیقی وکارهایی از این قبیل نیز بسیار مفید می باشند.
علائم آلزایمر چیست؟
علائم بیماری آلزایمر طی چندین سال به آهستگی پیشرفت می‌کنند. گاهی اوقات ممکن است این علائم با نشانه‌های سایر بیماری‌ها اشتباه گرفته شوند و یا در ابتدا در زمینه افزایش سن توجیه شوند. سرعت پیشرفت علائم در هر فرد متفاوت است. در برخی موارد، بیماری‌های دیگر، مانند عفونت‌ها یا سکته مغزی، یا مصرف برخی داروها می‌توانند علائم بیماری را تشدید کنند. در صورتی که علائم فرد مبتلا به بیماری آلزایمر به سرعت بدتر شود، باید جهت مدیریت بیماری با پزشک مشورت کنیم، زیرا ممکن علت تشدید علائم، قابل رفع باشد. به طور کلی علائم بیماری آلزایمردر ۳ مرحله اصلی توصیف می‌شوند. علائم اولیه آلزایمرفراموش کردن گفتگوها یا رویدادهای اخیر قرار دادن وسایل در جای نادرست فراموش کردن نام مکان‌ها و اشیا مشکل در انتخاب کلمه مناسبپ رسیدن سوالات تکراری ناتوانی در قضاوت یا تصمیم‌گیریانعطاف‌پذیری کمتر علائم مرحله میانی آلزایمر مشکل در به یاد آوردن نام افراد و یا شناخت اعضای خانواده و دوستان تشدید سردرگمی و سرگردانی، برای مثال، گم شدن یا ندانستن زمان رفتار وسواسی، تکراری یا تکانشیهذیان (باور به چیزهایی که نادرست است) یا بدبینی و بدگمانی (پارانوئید) نسبت به مراقبان یا اعضای خانوادهمشکل در گفتارخواب آشفته تغییرات خلق و خو، مانند نوسانات خلقی مکرر، افسردگی و احساس اضطراب، ناامیدی یا آشفتگی فزایندهمشکل در انجام کارهایی که نیاز به ارزیابی فضایی دارد، مانند براورد فاصلهدیدن یا شنیدن چیزهایی که دیگران نمی‌بینند و نمی‌شنوند (توهم) علائم مرحله پایانی آلزایمرمشکل در غذا خوردن و بلعمشکل در جابجا شدن یا حرکت کردن بدون کمککاهش وزن، گاهی اوقات شدیدبی اختیاری ادرار یا مدفوعاز دست دادن تدریجی توانایی حرف زدناختلال قابل توجه در حافظه کوتاه‌مدت و بلندمدت در مراحل شدید بیماری آلزایمر، فرد ممکن است نیاز به مراقبت و کمک تمام وقت برای غذا خوردن، حرکت کردن و انجام امور شخصی داشته باشد.
شیوع و پروگنوز بیماری آلزایمر زوال عقل به شرایطی گفته می‌شود که بیمار توانایی انجام امور روزمره را نداشته باشد و آلزایمر یکی از بزرگترین دلایل این شرایط است. حدود ۶۰ تا ۸۰ درصد بیماران دچار زوال عقل آلزایمر داشته‌اند. آلزایمر بیشتر در سن بالای ۶۵ سال خود را نشان می‌دهد اما این بیماری در جوانان بین ۳۰ تا ۶۰ سال نیز دیده شده است و آلزایمر زودرس نام دارد و حدود ۵ درصد بیماران آلزایمری را شامل می‌شوند. در سال ۲۰۱۳ در ایالات متحده ۶.۸ میلیون بیمار مبتلا به زوال عقل ثبت شده (حدود ۲ درصد جمعیت) که ۵ میلیون نفر آن‌ها از بیماران آلزایمری تشکیل داده‌اند. انتظار می‌رود تعداد افراد مبتلا به زوال عقل در سال ۲۰۵۰ دوبرابر شده باشد. سن شروع آلزایمر،
آلزایمر یکی از بیماری‌هایی است که در اکثر مواقع در سنین بالا بروز می‌کند و علائم آن در سنین بالا دیده می‌شود. اما مواردی هم وجود دارد که در سنین پایین‌تر مرد و زن علائم آلزایمر را نشان دهند. مثلا افرادی که علامت‌های الزایمر را نشان می‌دهند معمولا بالای ۶۰ سال هستند.
مدیریت و درمان بیماری آلزایمر
در حال حاضر داروهای آلزایمر می‌توانند روند علائم حافظه و دیگر تغییرات شناختی را کند کنند. داروهای درمان آلزایمر علائم شناختی به دو دسته تقسیم می‌شوند: مهارکننده‌های کولین‌استراز: این داروها با محافظت از پیام‌رسان شیمیایی مغز سطح ارتباط سلول به سلولی نرون‌ها را تقویت می‌کند. بیماری آلزایمر پیام‌رسان شیمیایی مغز را تهدید می‌کند. همچنین مهارکننده‌های کولین‌استراز ممکن است موجب بهبود علائم عصب‌شناسی مانند هیجان یا افسردگی نیز شود. مهارکننده‌های کولین‌استرازی که معمولا تجویز می‌شوند شامل دونپزیل (آریسیپت)، گلاتامین (رازادین) و ریواستیگمین (اگزلون) می‌شوند.ممانتین (نامندا): این داروها بر روی بخش دیگری از شبکه ارتباطی سلول‌های عصبی تاثیر می‌گذارند باعث کاهش سرعت رشد علائم متوسط تا شدید بیماری آلزایمر می‌شوند.
این داروها معمولا با مهار کننده‌های کولین‌استراز مصرف می‌شوند. به ندرت عوارض جانبی مانند سرگیچه و آشفتگی به همراه دارند. برخی داروهای ضد افسردگی: در برخی موارد داروهای ضد افسردگی برای کنترل علائم رفتاری ناشی از بیماری آلزایمر تجویز می‌شوند. در مواردی هم مصرف داروی نوروبیون خوراکی توصیه شده است. اگر در این زمینه دچار مشکل شدید، توصیه می‌کنیم با پزشک مغز و اعصاب مشورت کنید. مشاوره آنلاین دکتر مغز و اعصاب در سایت دکترتو هم می‌تواند یک گزینه سریع و در دسترس برای شما باشد.
۱. مدیریت بیماری آلزایمر بخش مهمی از برنامه مدیریت و درمان آلزایمر سازگاری محیط زندگی با نیازهای فرد مبتلا به آلزایمر است. به حداقل رساندن وظایفی که نیاز به حافظه دارند در سبک زندگی بیمار و تقویت آن باعث آسان‌تر شدن زندگی بیمار است. از این روز برخی از اقدامات برای حمایت از فرد مبتلا به آلزایمر و ایجاد شرایطی مطابق نیازهای وی ضروری است. به برخی از این نکات اشاره می‌کنیم:
همواره کلیدها، کیف پول، گوشی همراه و دیگر وسایل ارزشمند خانه را در جای مشخصی قرار دهید تا گم نشوندداروهای بیمار را در مکان امنی قرار دهید و برای مصرف دارو از چک لیست روزانه استفاده کنید. گوشی همراهی استفاده کنید که دارای مکان‌نما (GPS) باشد. همچنین بر روی گوشی شماره افرادی که اهمیت دارند را در حافظه گوشی نگه دارید. سعی کنید ویزیت پزشک را در روز و ساعت خاصی تعیین کنید. از تخته سیاه و ماژیک برای نوشتن امور روزانه استفاده کنید. عادت بررسی کردن این تخته را ایجاد کنید.مبلمان اضافه و وسایلی که کاربرد ندارند را از محیط زندگی فرد بیمار حذف کنید. در سرویس بهداشتی و حمام نرده محکم جهت تکیه نصب کنید. حتما در راه‌پله نیز نرده نصب کنید. از کفش‌ها و دمپایی‌های راحت استفاده کنید تا حد امکان آیینه در خانه نصب نکنید. افراد آلزایمری ممکن است تصویرشان در آیینه برایشان ناخوشایند یا ترسناک باشد. مطمئن شوید فرد آلزایمری همواره مدارک شناسایی یا دستبند هشدار پزشکی همراه دارد.
تشخیص آلزایمر یا تست آلزایمر و زوال عقل چگونه است؟
برای تشخیص بیماری آلزایمر یک تست واحد وجود ندارد، متخصص مغز و اعصاب و بهترین دکتر و متخصص آلزایمر برای تشخیص بیماری باید نشانه‌ها، علائم بیماری، سابقه بیماری و احتمال دیگر بیماری‌های مغزی را بررسی کند. در این‌جا انواع تست‌ها و آزمایش‌های لازم را برای تشخیص و مدیریت آلزایمر به اختصار بیان می‌کنیم
۱. گزارش بیمار از بیماری الزایمر یکی از عوامل اصلی تشخیص آلزایمر گزارش خود بیمار درمورد علائم بیماری است، همچنین اطلاعات زندگی رومزه بیمار از اقوام درجه ۱ و کسانی که با بیمار زندگی می‌کنند نیز می‌تواند در تشخیص بیماری موثر باشد.
۲. آزمایش و عکس برداری عکسیرداری‌های مغزی می‌توانند در تشخیص بیماری و حذف بیماری‌های مشابه یا در تشخیص دقیق نوع بیماری زوال عقل و علائم آن موثر باشند.
از این رو مجموعه‌ای از ابزارهای دقیق برای تشخیص زوال عقل با دقت بالا طراحی شده است که می‌تواند بیماری آلزایمر را تشخیص دهد.
۳. آزمایش های فیزیکی و عصبی برای تشخیص آلزایمر در وهله اول پزشک تست‌هایی مانند عکس‌العمل، قدرت و عملکرد عضلات، تست برخاستن و راه رفتن در طول اتاق، تست بینایی و شنوایی، تعادل‌سنجی و بالانس را برای بررسی سلامت عصبی انجام می‌دهد.
۴. آزمایش های پزشکی دمانس ممکن است پزشک برای تشخیص دقیق‌تر بیماری و همچنین بررسی بهتر مهارت‌های تفکر و حافظه آزمایش‌های پزشکی را تجویز نماید. این آزمایش‌ها جزئیات عملکرد روانی و اختلاف عملکرد مغز بیمار با مغز سالم را نشان می‌دهند. همچنین این آزمایش‌ها برای تعیین دقیق نحوه گسترش بیماری در آینده ضروری هستند.
۵. تصویربرداری مغزی برای تشخیص ناهنجاری‌ها و مشکلات مغزی ناشی از دیگر بیماری‌ها جز آلزایمر مانند سکته مغزی یا تومور که می‌توانند باعث تغییر در بافت مغز شوند انجام می‌شود. تصویر برداری مغزی به دو شیوه انجام می‌شود که مختصر شرح می‌دهیم.
۶. آزمایش MRI در این روش از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی قوی برای تصویربرداری از مغز استفاده می‌شود. تصویربرداری MRI برای حذف دیگر بیماری‌ها و شرایط خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد. ام ار ای مغز چند دقیقه طول میکشد؟
حدود ۳۰ دقیقه تا حداکثر یک ساعت زمان خواهد برد. ۷. تصویربرداری CT سی تی اسکن، نوعی تصویربرداری تکنولوژی اشعه ایکس است که بخش‌هایی از مغز و لایه‌های آن را نشان می‌دهد. از این روش برای حذف گزینه تومور مغزی، سکته و علائم ناشی از آسیب‌های مغزی استفاده می‌شود.
۸. تصویربرداری PET در این نوع تصویربرداری یک ماده رادیواکتیو ضعیف ردیاب را در خون تزریق می‌کنند که ویژگی‌های خاصی را در مغز نشان می‌دهد. این نوع تصویربرداری به سه روش انجام می‌شود.
۹. روش تصویربرداری FDG در این روش بخش‌هایی از مغز که نرون‌ها مواد مغذی کافی دریافت نمی‌کنند شناسایی می‌شود و الگوی تغییر متابولیسم نرون‌ها را نشان می‌دهد که می‌تواند به تشخیص آلزایمر و دیگر بیماری‌های زوال عقل کمک کند.
۱۰. روش تصویربرداری آمیلوئید این روش می‌تواند بار رسوبات آمیلوئید در مغز را اندازه‌گیری کند. این نوع تصویربرداری بیشتر در تحقیقات پزشکی استفاده می‌شود اما همچنین در موارد خاص بیماران غیرمعمولی یا بیمارانی با نشانه‌های اولیه زوال عقل استفاده می‌شود.
۱۱. آزمایش Tau برای زوال عقل در این روش بار نوروفیبریلای مغز اندازه‌گیری می‌شود که فقط در پژوهش‌ها استفاده می‌شود. محققان و پزشکان بر روی آزمایش‌هایی کار می‌کنند که بتواند شواهد بیولوژیکی پروسه بیماری را در مغز اندازه‌گیری کند. این آزمایش‌ها می‌تواند دقت تشخیص را بهبود بخشند و تشخیصی زودهنگام به همراه داشته باشند. .
نکاتی راجع به فرد مراقبت کننده از بیمار مبتلا به آلزایمر مراقبت از شخص مبتلا به آلزایمر می تواند هم به لحاظ جسمی و هم روحی و روانی، مراقب را رو به افول ببرد. نشانه های استرس مراقب عبارتند از: خشم، غمگینی و تغییرات خلقیسردرد یا درد پشتمشکل تمرکزمشکل خواب مراقب خودتان باشید. برای اجتناب از فرسودگی مراقب، هر روز حد اقل چند دقیقه را صرف انجام کاری کنید که از آن لذت می برید. با دوستانتان در تماس بوده و هر زمان که توانستید به سرگرمی های مورد علاقه خود بپردازید. یکی از دوستان یا اقوام را پیدا کنید که پشتیبان شما باشد. شما می توانید از طریق انجمن آلزایمر به با سایر مراقبان نیز در ارتباط باشید.
عوامل موثر در ابتلا به آلزایمر (علت آلزایمر چیست؟)
چه کسانی آلزایمر می گیرند؟
عوامل متعددی می‌تواند سبب ایجاد آلزایمر شوند. هر یک از مواردی که در لیست زیر آورده‌ایم می‌توانند در ابتلا به آلزایمر نقش مهمی داشته‌باشند.
۱. سن و جنسیت افزایش سن بزرگترین عاملی است که خطر ابتلا به آلزایمر به همراه دارد. از هر ۱۰۰۰۰ نفر افراد بین ۶۵ تا ۷۴ سال ۲ نفر به آلزایمر مبتلا می‌شوند در حالی که این آمار برای افراد بالا ۸۵ سال ۳۷ نفر است.
آمار نشان داده که تفاوت اندکی بین درصد زنان و مردان مبتلا به آلزایمر وجود دارد و زنانی که دچار بیماری آلزایمر شده‌اند بیشتر از مردان مبتلا به این بیماری عمر می‌کنند. ۲. ژنتیک آلزایمر ارثی یا ژنتیکی است؟
خطر ابتلا به آلزایمر در کسانی که سابقه آلزایمر در اقوام درجه ۱ آن‌ها وجود داشته، بیشتر است. هرچند عوامل تغییرات و جهش ژنتیکی نیز در ابتلا به این بیماری موثر هستند اما کمتر از ۱ درصد مبتلایان به آلزایمر را شامل می‌شوند.
۳. سندروم داون تعداد زیادی از افرادی که دچار سندروم داون هستند دچار آلزایمر می‌شوند و این بیماری در حدود ۱۰ تا ۲۰ سال زودتر در افراد مبتلا به سندروم داون خود را نشان می‌دهد.
۴. بیماری اختلال شناختی خفیف (MCI) اختلال شناختی خفیف، اختلالی در حافظه یا دیگر مهارت‌های تفکری است. این بیماری مانع عملکرد روزمره افراد مبتلا نمی‌شود اما خطر ابتلا به آلزایمر و زوال عقل آن‌ها تهدید می‌کند.
۵. ضربه به سر کسانی که سابقه ضربه‌های شدید به سر دارند بیشتر در خطر ابتلا به آلزایمر هستند.
۶. خواب نامنظم پژوهش‌ها نشان داده خواب نامنظم و مشکلات خواب می‌توانند خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهند. .
سبک زندگی و سلامت قلب تحقیقات نشان داده برخی از عواملی که موجب بیماری‌های قلبی می‌شوند باعث افزایش خطر ابتلا به آلزایمر نیز می‌شوند. کمبود تحرک و عدم ورزش کردن، چاقی، استعمال دخانیات یا در معرض آن بودن، فشار خون و کلسترول بالا و همچنین دیابت نوع ۲ عواملی هستند که خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می‌دهند. با تغییر سبک زندگی مانند ورزش کردن، رژیم غذایی کم چرب و مصرف میوه می‌توان خطر بروز آلزایمر را کاهش داد.
۸. مشارکت اجتماعی و یادگیری بر اساس پژوهش‌ها، مشارکت اجتماعی و فعالیت‌های اجتماعی باعث کاهش خطر بیماری آلزایمر می‌شود.
همچنین سطح تحصیلات پایین (بی‌سوادی و کمتر از دیپلم) نیز بر افزایش خطر آلزایمش موثر است.
۹. افرادی که از قرص ویاگرا یا سیلدنافیل استفاده کرده‌اند کمتر احتمال ابتلا به آلزایمر داشتند. بیشتر این افراد از چنگ این بیماری جسته‌اند. گفته شده است که ویاگرا باعث رشد و تحریک سلول‌های مغزی می‌شود و احتمال آلزایمر را کاهش می‌دهد. حتی تحقیقاتی بر روی این موضوع در حال انجام است که سیلدنافیل برای درمان آلزایمر مورد استفاده قرار بگیرد. البته که تحقیقات بیشتری باید بر روی این موضوع انجام شوند تا به نتیجه‌ی قطعی برسند. این دارو همچنین حافظه را تقویت می‌کند.
۱۰. علت توهم و بی قراری بیماران آلزایمری چیست؟
توهم یا هالوسینیشن به معنی داشتن احساسی است که محرکی برای آن در محیط وجود ندارد. مثلا فرد یک بو را احساس می‌کند که وجود ندارد، تصویری را می‌بیند که دیگران نمی‌بینند و یا صدایی را می‌شوند که کسی آن را نمی‌شوند.
افرادی که به آلزایمر مبتلا می‌شوند، ممکن است که توهم هم داشته باشند. البته هنگامی که فرد به دمانس مغز مبتلا شود (چه آلزایمر و چه انواع دیگر) می‌تواند هالوسینیشن یا توهم را تجربه کند.
این حالت در آلزایمر پیشرفته و یا نزدیک به پیشرفته دیده می‌شود. علت آلزایمر در جوانی چیست؟
متخصصان به طور کامل نمی‌دانند که چرا برخی افراد در سنین پایین‌تر از دیگران به این بیماری مبتلا می‌شوند. معمولاً آلزایمر در سنین جوانی می‌تواند ناشی از جهش در یکی از سه ژن (APP، PSEN۱ یا PSEN۲) باشد که می‌تواند به سایر اعضای خانواده منتقل شود.
اخبار مرتبط
- نخستین نمایشگاه توسعه و تعمیق ساخت داخل گروه صنعتی ایران ترانسفو برگزار می‌شود
- ثروت، فناوری، نوآوری: سه کلید پیشرفت پارک
- زنجان؛ نقطه تلاقی سلامت زیستی، کشاورزی صنعتی و حکمرانی علمی در دولت وفاق ملی
- شهرداری زنجان میزبان رویداد ورزشی ویژه نابینایان و کم بینایان
- افزایش ۵۰ درصدی قربانی های نذری در حسینیه اعظم زنجان