بهزیستی اگرچه برای مددجویان آهی در بساط ندارد اما برای بهره‌برداری‌های شخصی و سیاسی پول‌های خوبی دارد
امید روشندلان
به نام رویداد، به کام قادری/ بریز و بپاش برای سهم خواهی سیاسی
سازمان بهزیستی کشور با صرف هزینه‌های کلان، تعداد زیادی از مدیران خود را از بیش از ۳۰۰ شهرستان کشور در تهران و سپس در خزرآباد ساری جمع کرد تا طی سه روز رویداد هم افزایی برگزار کند.
رئیس کنونی سازمان بهزیستی کشور برای اولین بار در تاریخ روسای این سازمان، با صرف هزینه‌های کلان، مدیران این سازمان را از سراسر استان‌های کشور فراخواند و با گذاشتن نام “رویداد ملی هم افزایی مدیران سازمان بهزیستی کشور” روی این اجتماع نشان داد بهزیستی اگرچه برای مددجویان آهی در بساط ندارد اما برای بهره‌برداری‌های شخصی و سیاسی پول‌های خوبی دارد.
حدود ۶۰۰ نفر از مدیران کل، مدیران ستادی، استانی و شهرستانی این سازمان از ۳۱ استان و حدود ۳۶۰ شهرستان مختلف با هواپیما، اتوبوس، ون و خودروهای سواری متعلق به ادارات بهزیستی با هزینه این سازمان خود را به تهران رساندند تا قادری بین آنها هم افزایی ایجاد کند.
این در حالی است که برگزاری چنین رویداد پر هزینه ای در بهزیستی نه تنها بی‌سابقه است بلکه در شرایطی که این سازمان در انجام امور روزانه خود درگیر کمبود اعتبار است، فاقد ضرورت هم هست.
علاوه بر آن یکی از مهم‌ترین تغییرات کرونا در جامعه نهادینه کردن فرهنگ برگزاری جلسات آنلاین با کمترین هزینه در سریع‌ترین زمان ممکن است که طبعا بهزیستی بعنوان یک دستگاه خدمت رسان و امدادی که همواره با کمبود اعتبار مواجه است می‌توانست با توسل به این شیوه بخش اعظم هزینه‌های این رویداد غیر ضرور را بکاهد.
روز اول برگزاری این رویداد به اجتماع نیم روزه ۵۰۰ نفر از مدیران این سازمان از سطوح مختلف مدیریتی در تالار وزارت کشور انجامید که وزاری کشور، وزیر دادگستری و رفاه نیز در آن حضور داشتند.
بررسی و مطالعه متن سخنرانی وزرای حاضر در این مراسم نشان می‌دهد حرف جدیدی که برگزاری این رویداد پر خرج را توجیه کند و به برگزاری اش بیارزد بیان نشده و هرچه بوده تکرار مکررات و بدیهیات بوده، البته به اضافه برداشت‌های سیاسی که هدف اصلی شخص برگزار کننده این رویداد است.
در بحث هزینه‌های نیم روز اول این رویداد کافیست تأمل گذرایی داشت به هزینه ایاب و ذهاب، ناهار برای ۷۰۰ نفر به همراه پذیرایی مفصل اول صبح تا ضرورت برگزاری آن قابل درک شود و پاسخ این سوال پیدا شود که مگر در این رویداد چه چیزی گفته شد که از طریق جلسات آنلاین قابل انتقال نبود؟
اما اوج خلاقیت بهزیستی برگزاری ادامه رویداد در خزرآباد ساری و انتقال همگی ميهمانان از تهران به استان مازندران بود.
نام ادامه ماجرا را گذاشتند “نشست علمی و کاربردی مدیران کل استان ها” و صدها نفر را برای دو روز به ساری بردند، گویی در تهران امکان انتقال مفهوم و کاستن هزینه‌های سفر دو روزه برای صدها نفر میسر نبود.
نام رویداد اگرچه بزرگ است اما گزارش‌های درج شده در سایت سازمان بهزیستی کشور متأسفانه نشان می‌دهد این رویداد درون مایه غنی نداشته و همه این هزینه‌ها به صحبت و سخنرانی حول محور مسائلی از جمله 《 نظام رسانه‌ای مبتنی بر شبکه‌سازی در بهزیستی، چگونگی پاسخگویی به مکاتبات نمایندگان مجلس شورای اسلامی، دستورالعمل بازدیدهای موثر》انجامیده که مسائل ابتدایی این سازمان است و دقیقا با چند جزوه و جلسه آنلاین قابل انتقال بود.
در یکی خبرهای سایت سازمان بهزیستی قید شده 《 رئیس سازمان بهزیستی در انتهای این رویداد با مدیران شهرستانها گفتگو کرد》.
این مطلب به گونه‌ای است که گویا نامبرده حائز مقام و جایگاه بسیار معظمی است که در این رویداد نزول اجلال کرده تا به زیردستان خود توفیق زیارتش را بدهد. بگذریم که امکان این گفتگوها هم در فضای مجازی و تلفنی با کمترین هزینه ممکن بود.
به هزینه‌های روز اول رویداد، هزینه انتقال به شمال، دو روز هتل، پذیرایی، سوغاتی برای ۶۰۰ نفر و هزینه برگشت را اضافه کنید و در نظر بگیرید همه حاضران در این رویداد از سه روز حق ماموریت نیز برخوردار خواهند بود.
همچنین خالی بودن ادارات بهزیستی از مدیران، بلاتکلیفی مراجعه کنندگان، تعلیق همه امور و عدم پاسخگویی به مددجویان در این ایام را هم باید به هزینه‌های معنوی این رویداد _که البته از جیب مردم فاکتور می‌شود_ اضافه کرد.
شواهدی نظیر برگزاری این رویداد یا سلسله نشست‌های رئیس سازمان بهزیستی با نمایندگان مجلس بدون انعکاس خبر و گزارش آن نشان می‌دهد وی از دولت سهمی بیش از ریاست این سازمان می‌خواهد و همه این تلاش‌ها و دست و پا زدن‌ها در میدان سیاسی‌کاری و برای پا گذاشتن بر پله‌های پیشرفت است.
رویا بابائی خبرنگار حوزه معلولان