مردم بار ها به امید تغییر شرایط زندگی شان در انتخابات شرکت کردند، اما انتظاراتشان برآورده نشد

مجلس در راس امور

يا مجلس توزیع رانت/

مردم بار ها به امید تغییر شرایط زندگی شان در انتخابات شرکت کردند، اما انتظاراتشان برآورده نشد/

مشکل اصلی بی خاصیت شدن ساختارهای برآمده از انتخابات است/

اعتراضات سال 1401 نتیجه انباشت نارضایتی ها در مردم بود/

حکومت به طرق مختلف گروه های مرجع و اقشار مختلف جامعه را زخمی کرد

 روزنامه اعتماد به سراغ محسن میردامادی فعال سیاسی اصلاح‌ طلب و دبیرکل جبهه مشارکت رفته تا درباره دورنمای پیش روی انتخابات 1402 گفت‌وگو کند.

در بخش هایی از این گفت و گو می‌خوانید:

انتخابات با مشارکت بالا و رقابتی، پیش نیازها و لوازمی دارد که بدون تحقق آنها، انتخابات پرشور نخواهد شد. با توصیه و دعوت و من تکلیف و امثال آن ، شور انتخاباتی ایجاد نمی شود.

مهمترین پیش نیازها، باور مردم به تاثیرگذاری انتخابات در سرنوشت کشور و در زندگی آنهاست.

در حال حاضر چنین باوری در مردم وجود ندارد و طبعا با سخنرانی هم این باور به وجود نمی آید. این عدم باور در طول سالها و دهه ها در مردم ایجاد شده است.

در گذشته مهمترین مشکل انتخابات ، نظارت استصوابی یا اگر درست تر بخواهم بگویم دخالت استصوابی بود؛ اما مشکلی که امروز باعث رویگردانی مردم از صندوق های رای شده، مشکل بی خاصیت شدن ساختارهای برآمده از انتخابات است.

اخیرا هم در جریان پلمپ مراکز صنفی که در آنها حجاب مورد نظرحکومت رعایت نمی شود، می بینیم که بدون مصوبه ای از مجلس این مراکز پلمب می شوند. در حالیکه هر نوع برخوردی در این زمینه نیازمند تصویب قانون توسط مجلس است. برخوردهای مرتبط با حجاب از جدیدترین اقداماتی است که بدون اخذ نظر مجلس انجام می گیرد.

برخوردهای مرتبط با حجاب از جدیدترین اقداماتی است که بدون اخذ نظر مجلس انجام می گیرد. طبیعی است که این مجلس با این میزان نقش آفرینی، رغبتی در مردم برای آمدن درانتخابات ایجاد نکند. از سوی دیگر نحوه برخورد حکومت با مسائل اجتماعی مانند رخدادهای اعتراضی پس از فوت مهسا امینی هم مزید بر علت است که رغبت مردم را برای مشارکت در آوردگاه های سیاسی و حاکمیتی کاهش می دهد.

حتی اگر انتخابات آزادی هم شکل بگیرد، یعنی زمینه حضور افراد مختلف فراهم شده و نظارت استصوابی به حداقل برسد، باز هم به دلیل عدم باور مردم به اثرگذاری ساختارهای برآمده از انتخابات، این آوردگاه ها، رقابتی، مشارکتی و پرشور نخواهند شد.

اعتراضات سال 1401 نتیجه انباشت نارضایتی ها در مردم بود . این نارضایتی ها اکثریت قریب به اتفاق مردم را در بر می گرفت. البته در بسیاری از کشورها ممکن است نارضایتی از وضع مدیریت و حاکمیت کشور وجود داشته باشد، اما در کشورهای توسعه یافته ساز و کارهایی در نظر گرفته می شود تا از طریق آن بتوان کاری کرد که پتانسیل اعتراضی، دچار انباشتگی و بدل به یک انفجار اجتماعی نشود.

حکومت به طرق مختلف گروه های مرجع و اقشار مختلف جامعه را زخمی کرده و می کند و به این نارضایتی ها دامن می زند. امروز در جامعه ایران بخش های قابل توجهی از گروه هایی همچون زنان، هنرمندان، اصحاب رسانه، روشنفکران، دانشگاهیان، دانشجویان، معلمان و اخیرا دانش آموزان، صاحبان مشاغل اینترنتی، گروه های قومی و مذهبی و… از رفتارهای سیستم گلایه مند و ناراضی هستند.

در واقع گزینه عدم شرکت در انتخابات گزینه مطلوبی برای یک حزب سیاسی نیست، اما در مواقعی تنها گزینه روی میز است و عملا گزینه دیگری وجود ندارد. در واقع اصلاح طلبان درانتخابات های اخیر با یک چنین شرایطی مواجه بوده اند. بنابراین در پاسخ به این سوال که عدم شرکت در انتخابات چه ارزش افزوده ای خواهد داشت باید پرسید که شرکت در انتخابات چه ارزش افزوده ای می تواند داشته باشد